Browse By

Monthly Archives: November 2025

กีฬายกน้ำหนัก เทคนิคพื้นฐานของการยก

กีฬายกน้ำหนัก เทคนิคพื้นฐานของการยก – การวางเท้า การจับบาร์ และการใช้แรงระเบิด บทนำ: เหล็กไม่เคยโกหก แต่เทคนิคต่างหากที่บอกว่า “คุณพร้อมหรือยัง” กีฬายกน้ำหนักอาจดูเป็นเรื่องของพละกำลัง — แต่ในความจริง มันคือ ศิลปะของเทคนิคที่ละเอียดทุกมิลลิเมตรเพราะเพียงแค่เท้าวางผิด หรือมือจับพลาด บาร์เบลที่หนัก 100 กิโลกรัมอาจไม่ต่างจากภูเขาที่ไม่มีวันยกขึ้น นักยกระดับโลกทุกคนจะพูดเหมือนกันว่า “ยกเหล็กไม่ใช่เรื่องของแรง แต่เป็นเรื่องของจังหวะและเทคนิค” และหัวใจของเทคนิคนั้น เริ่มจากสามสิ่งพื้นฐานที่เรียบง่ายแต่ทรงพลังที่สุด —การวางเท้า, การจับบาร์, และ การใช้แรงระเบิด ในบทความนี้ เราจะพาคุณไปเรียนรู้เทคนิคเหล่านี้อย่างลึกซึ้ง พร้อมเสียงจากนักยกจริงในประเทศไทย ที่ยืนยันว่า “พื้นฐานคือสิ่งที่ยกได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งใจของเราเอง” 1. การวางเท้า (Foot Position) – รากฐานของทุกการยก “เท้าคือรากของเหล็ก” — คำพูดของโค้ชทีมชาติไทยที่สะท้อนความจริงของกีฬานี้เพราะทุกแรงที่ใช้ในการยก เริ่มจากพื้นดิน ผ่านเท้า

ความแตกต่างระหว่าง Clean & Jerk กับ Snatch

ความแตกต่างระหว่าง Clean & Jerk กับ Snatch ศิลปะแห่งสองท่ายกที่กำหนดชีวิตนักยก บทนำ: “สองท่า” ที่สร้างแชมป์โลก ในกีฬายกน้ำหนัก (Olympic Weightlifting) มีเพียงสองท่าที่ใช้ตัดสินทั้งหมด —Snatch และ Clean & Jerk สองท่านี้คือหัวใจของการแข่งขันระดับโอลิมปิก เป็นเหมือนบทเพลงสองท่อนที่ต้องบรรเลงให้สมบูรณ์แบบSnatch คือความเร็ว ความแม่นยำ และจังหวะClean & Jerk คือพลัง ความแข็งแกร่ง และจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ ทั้งสองท่าดูคล้ายกันตรงที่ต้องยกบาร์เบลจากพื้นขึ้นเหนือศีรษะแต่ความแตกต่างทางเทคนิค กล้ามเนื้อที่ใช้ และจิตวิทยาเบื้องหลังนั้นต่างกันอย่างลึกซึ้ง “ใครเข้าใจ Snatch จะรู้ว่ากีฬานี้คือศิลปะ ส่วนใครเข้าใจ Clean & Jerk จะรู้ว่ามันคือพลังของชีวิต”— โค้ชทีมชาติไทย 1. ภาพรวมของสองท่ายกแห่งโอลิมปิก ท่า ลักษณะ

การพัฒนาโปรแกรมฝึกในระดับเยาวชน เส้นทางสร้างนักยกทีมชาติ

การพัฒนาโปรแกรมฝึกในระดับเยาวชน เส้นทางสร้างนักยกทีมชาติ บทนำ: จุดเริ่มของพลังแห่งชาติ ทุกเหรียญทองที่ได้มาในโอลิมปิก ไม่ได้เกิดขึ้นบนเวทีนั้นวันเดียวแต่เริ่มต้นจาก “ยิมเล็ก ๆ ในโรงเรียน” ที่เด็กคนหนึ่งกำลังยกเหล็กหนักไม่ถึง 20 กิโลกรัมด้วยรอยยิ้ม กีฬายกน้ำหนักคือหนึ่งในกีฬาที่ “ความสำเร็จระดับชาติ” ต้องเริ่มจากการปลูกฝังตั้งแต่ระดับเยาวชน เพราะนี่ไม่ใช่เพียงเรื่องของพละกำลัง แต่คือการสร้างระบบที่หล่อหลอม วินัย ความอดทน และความเชื่อมั่นในตัวเอง ในบทความนี้ เราจะพาไปดูเบื้องหลังของ “การพัฒนาโปรแกรมฝึกเยาวชนยกน้ำหนัก” ในประเทศไทยและระดับนานาชาติ — เส้นทางที่เปลี่ยนเด็กธรรมดาให้กลายเป็นนักยกทีมชาติ พร้อมเสียงสะท้อนจากผู้ฝึกจริงที่ยืนยันว่า “ทุกเหล็กที่ยกคือการสร้างอนาคต” 1. จุดเริ่มต้นของระบบเยาวชนในกีฬายกน้ำหนัก จากโรงเรียนสู่ศูนย์ฝึกระดับจังหวัด การพัฒนาเยาวชนในกีฬายกน้ำหนักของไทยเริ่มขึ้นอย่างเป็นระบบตั้งแต่ปี 1998เมื่อ สมาคมยกน้ำหนักสมัครเล่นแห่งประเทศไทย (TAWA) ร่วมกับกระทรวงศึกษาธิการ ตั้ง “โครงการค้นหานักยกเยาวชน” ในโรงเรียนกว่า 300 แห่งทั่วประเทศ เด็กที่มีศักยภาพทางกายภาพ เช่น จะได้รับคัดเลือกเข้าสู่ ศูนย์ฝึกเยาวชนระดับจังหวัด

วัฒนธรรม ยกเหล็ก ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

วัฒนธรรม ยกเหล็ก ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ – พลังแห่งภูมิภาคที่ยกได้มากกว่าหนัก บทนำ: เมื่อเหล็กกลายเป็นภาษากลางของอาเซียน ในโลกของกีฬา มีเพียงไม่กี่ชนิดที่สามารถสะท้อน “รากเหง้าแห่งความอดทน” ของมนุษย์ได้เท่ากับ กีฬายกน้ำหนักและในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ — ดินแดนที่รวมหลากหลายวัฒนธรรม ศาสนา และภาษา — “เสียงเหล็กกระทบพื้น” กลับกลายเป็นภาษากลางที่เข้าใจตรงกัน ไม่ว่าจะเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ในลาวที่เด็กชายคนหนึ่งยกกระสอบข้าวแทนบาร์เบลหรือโรงยิมทันสมัยในกรุงเทพฯ ที่มีระบบ Smart Gym เชื่อม AIทุกแห่งต่างสะท้อนความหมายเดียวกัน: “พลังของใจ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนัก แต่ขึ้นอยู่กับความเชื่อ” ในบทความนี้ เราจะพาคุณไปรู้จัก “วัฒนธรรมยกเหล็ก” ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ —ภูมิภาคที่ไม่ได้เพียงแข่งขันในสนาม แต่ยัง “ยกความภาคภูมิใจของชาติ” ขึ้นสู่โลกกีฬา 1. กำเนิดของการยกเหล็กในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ย้อนกลับไปในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 กีฬายกน้ำหนักเริ่มเข้าสู่ภูมิภาคผ่านการเผยแพร่ของทหารต่างชาติและองค์กรกีฬาโอลิมปิก ในยุคนั้น การยกเหล็กยังไม่ใช่กีฬาที่ได้รับความนิยมสูงสุด

มรดกของตำนานนักยกโลก Pyrros Dimas, Liao Hui, Kianoush Rostami

มรดกของตำนานนักยกโลก Pyrros Dimas, Liao Hui, Kianoush Rostami บทนำ: เมื่อเหล็กคือภาษาสากลของนักสู้ ไม่ว่าจะอยู่ประเทศใด ศาสนาใด หรือยุคใด “เสียงบาร์เบลกระทบพื้น” มักจะให้ความรู้สึกเดียวกันเสมอ — ความหนักแน่นของพลัง ความพยายาม และความศรัทธาในร่างกายมนุษย์ ในประวัติศาสตร์กีฬายกน้ำหนักโลก มีนักกีฬาหลายพันคนผ่านเวทีโอลิมปิกมาแล้ว แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ทิ้ง “มรดกแห่งจิตวิญญาณ” ไว้ให้คนรุ่นหลังจดจำ ในบทความนี้ เราจะย้อนดู 3 ตำนานผู้ยกโลกขึ้นสูงสุดบนเวทีเหล็ก —Pyrros Dimas จากกรีซ, Liao Hui จากจีน, และ Kianoush Rostami จากอิหร่าน —สามบุคคลจากสามทวีป ที่ต่างแสดงให้เห็นว่า “เหล็กไม่เคยโกหกใคร” และพลังแห่งมนุษย์นั้นไร้พรมแดน 1. Pyrros Dimas –

ประวัติการเข้าร่วมโอลิมปิกของทีมชาติไทย – จากซิดนีย์ถึงโตเกียว

ประวัติการเข้าร่วมโอลิมปิกของทีมชาติไทย – จากซิดนีย์ถึงโตเกียว บทนำ: เส้นทางแห่งเหล็กและหัวใจ ในทุกครั้งที่ธงชาติไทยถูกชูขึ้นบนเวทีโอลิมปิก เสียงเพลงชาติที่ดังขึ้นพร้อมน้ำตาแห่งความภูมิใจของคนไทยทั่วประเทศ คือสิ่งที่ไม่มีใครลืมได้โดยเฉพาะใน “กีฬายกน้ำหนัก” — กีฬาที่กลายเป็นสัญลักษณ์ของพลัง ความมุ่งมั่น และจิตวิญญาณของหญิงไทยที่ยืนหยัดบนเวทีโลก จาก ซิดนีย์ 2000 ที่ไทยคว้าเหรียญทองโอลิมปิกครั้งแรกสู่ โตเกียว 2020 ที่ทีมไทยยังคงสู้เต็มที่ในยุคแห่งเทคโนโลยีและความเปลี่ยนแปลงนี่คือเรื่องราวของ “การเดินทางกว่า 20 ปี” ของทีมชาติไทยในกีฬายกน้ำหนัก — เส้นทางที่เต็มไปด้วยเหงื่อ แรงศรัทธา และพลังที่ไม่เคยลดลง 1. จุดเริ่มต้นแห่งประวัติศาสตร์ – ซิดนีย์ 2000 โอลิมปิกปี 2000 ที่ซิดนีย์ ถือเป็นจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ของวงการยกน้ำหนักไทย เพราะเป็น ปีแรกที่มีการแข่งขันยกน้ำหนักหญิงในโอลิมปิกและนั่นคือปีที่ประเทศไทยเขียนชื่อบนหน้าประวัติศาสตร์โลก ผลงานสุดยิ่งใหญ่ ความสำเร็จครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เกิดจากการวางรากฐานโดย สมาคมยกน้ำหนักสมัครเล่นแห่งประเทศไทย (TAWA) ที่เริ่มใช้ระบบฝึกแบบ